...Эпĕ асаннене пулăшăттăм. Ирех тăрăп та асамçă пулса кăмака хутса кăларăп, ĕнепе сурăхсене шăварăп, шыв та пӳрте хăех кĕрĕ. Эх, асаннеçĕм еплерех хĕпĕртенĕ пулĕччĕ!
Март уявĕ — хĕрарăмсен уявĕ çитет. Асаннене мĕн парнелес-ши? Хам ăшра: «чечек çыххи», — тесе çеç калама ĕлкĕртĕм — алăра чечек çыххи. Еплерех хитре чечек çыххи! Чечеке хăвăртрах чӳрече анине лартрăм, асанне ан куртăр тесе, карăпа картларăм. Çĕрле вăйлă çил тапранчĕ. Чӳречерен пăхрăм та, курах кайрăм — Юр пике манăн чечек çыххине илсе те тарнă, кĕçех вăл куçран çухалчĕ. Эпĕ те хăвăртрах çуна çине лартрăм та Юр пике хыççăн вĕçтертĕм. Çĕрĕпе хăваларăм, хам та сисмен, çывăрса кайнă. Ир çинче вăрантăм. Пăхатăп, эпĕ кермен умĕнче тăратăп. Кермене кĕтĕм. Зал варринче Юр пике ларать. Хăрасси те пулчĕ-ха, анчах та ытла хытах мар. «Сывă-и, хĕрача!» — сывлăх сунчĕ вăл мана. «Сывлăх сунатăп». «Эпĕ эсĕ мĕн шыраса килнине пĕлетĕп. Манăн тупмалли юмахсем тупсăмне пĕлсессĕн сана киле яратăп, пĕлеймесен — хăвах айăплă».
Эпĕ мĕн пур тупмалли юмаха пĕлтĕм. «Эпĕ эсĕ çав тери тăнлă пулнине пĕлмен», — тĕлĕнмеллипех тĕлĕнчĕ Юр пике. Вăл мана чечеке тавăрса пачĕ, çав самантрах эпĕ киле çитсе те тăтăм. Асанне мана курсан савăнсах кайрĕ. Эпĕ ăна хитре чечек çыххи парнелерĕм!