Тырă


Тырă вырнă вăхăт


Акă ĕнтĕ уйри тырăсем пиçрĕç:

Кĕтсе вĕресе тăракан вăхăтсем çитрĕçĕ.

Утăсем те çулса пĕтмен-çке,

Ыраши те пулса çитсе тăкăнас пекех-çке.

Питĕ хытă хăвалаç вĕсем:

Пĕр вăхăтлăха анчах килнĕ кăсем.

Ун чухне çĕрĕçлекенсене йăвăртарах...

Ал çитерекен çын сахалтарах.

Çивĕчрех çынсем аптрамаç...

Ал çитмен çынсем куллянаç.

Ир çинче ялта та, уйра та урапа сасси анчах.

Тырпул çинчен шутламан çын çук пачах:

Мĕнпур пуянлăх пирĕн уйра выртать.

Çил килсе тăкса ямасан пырать.

Çакăн пек хаклă ĕç çуккă та.

Ун чухне ăйăхсене кататпăр пурсăмăр та.

Урăх енчен килекен услам çук пирĕн.

Çĕрпех тăранас пулать ĕмĕрĕн. [...]

Тырă сăрчĕ


Хам куçа шанмастăп темшĕн,

Тинкереп йĕтем енне.

Улăп куçарса килмен-ши

Хăйĕн çӳллĕ ту-сăртне!

 

Ун çине халь улăхсассăн,

Выляса эп ачалла,

Пăхăп ялăма хавассăн,

Çуртсене палла-палла.

 

Йĕтемпе утап, калаçнăн

Хампа хам эп: «Мĕн-ха ку!»

Умăмра тăрать мăнаçлăн

Тырă сăрчĕ — çӳллĕ ту!

Сăмах тĕшши


Юр-çумара сисет суран,

Пĕлет тĕп-тĕрĕс, хăямат...

 

Ни утпала халь, ни çуран

Чĕнмест мана военкомат.

Шăп уйăх вĕçĕнче пĕрре

Сывмар укçи килет кал-кал.

Çук, çырлахмасть кунпа чĕре,

Ку çеç — ман пурнăçшăн сахал.

 

Чунпа, юнпа та эп — хресчен,

Хура çĕрпе эп пĕр тăван.

Хирте çан-çурăм хĕриччен

Йышпа суха тăвасчĕ ман.

Вырасчĕ тырă. Пĕр çĕре

Ăна пухсассăн кĕркунне,

Тулли те хĕмлĕ пĕрчĕре

Курасчĕ ĕмĕт çитнине.

 

Акса тăваймĕ çав тыр-пул

Вут çилĕ шăлтăр хуçнă хул.

 

Сăмах тĕшши акасчĕ ман

Хастар çынсен чĕрисене.

Пĕлесчĕ —

манăн вăрлăхран

Телей калчи ӳсессине.

 

Ыйтассăм çук хам ĕçшĕн хак —

Пулас килет каллех салтак.

Ман юнăмри кашни тумлам

Çак ĕмĕтпе хĕрет паян.

 

Ахаль салтак кăна пулам —

Салтак малта пырать ялан.

Сап-сарă ылттăн


Ман алăра — пучах, сап-сарă ылттăн,

Ăна çуратнă çĕр çинче хĕвел кулли.

Тути епле! Хăмлалла, тутлă, пыллă,

Вăл пур чухне пӳртре ман пурлăх туп-тулли.

 

Сап-сар пучах — ман ĕç, ман ĕмĕт, пурлăх,

Ман савăнăç, телей те тар такни.

Эп тар тăкса, пуласлăха йăлт курнă,

Тăван, курсам, сая каймарĕ тăрăшни.

 

Сап-сарă ылттăна алла илетĕп,

Пĕлетĕп: вăл — ман ăраскал, шăпа.

Атте-анне вĕрентнине асаилетĕп:

«Çĕрĕçлекен пуян çак ылттăнпа...»

 

Сап-сарă ылттăн — пĕчĕкçĕ пĕр пĕрчĕ.

Ăна акса ӳстересси вăл çăмăл мар.

Хуллен-хуллен ӳсет сар ылттăн кĕрчĕ,

Юлмасть тулмасăр нимĕнле амбар.

 

Пĕçернĕ çăкăра алла илсессĕн,

Тăванăм, асаил эс хресчене.

Сана ман çăкăр чăн та килĕшсессĕн

Тав ту сар ылттăнпа тăван çĕр-аннене.